Wist u dat mensen met NAH 60% meer kans hebben op verslaving?

Wat een briljante bijscholing heb ik net gevolgd van Marion Lunshof [1]!

Niemand heeft om zijn of haar verslaving gevraagd. Dat was de kernboodschap van Marion. Iedereen die verslaafd is geraakt, is begonnen met het ‘weg willen’ van de pijn die gevoeld wordt. Langzamerhand raakt de persoon verslaafd als hij of zij niets doet aan het anders om leren gaan met de pijn.

Maar heel weinig mensen lukt het uiteindelijk om van zijn verslaving af te raken. En als dat gelukt is, is de kans dat iemand een terugval krijgt groot omdat het leven nu eenmaal bij tijd en wijle langs pijnlijke stukken blijft lopen.

Bovenstaande wil niet zeggen dat je als professional (en naasten) niets kunt doen. Juist het beheersbaar maken en houden van de verslaving is voor de verslaafde persoon en ook voor zijn omgeving heel fijn en ook noodzakelijk om met elkaar te kunnen blijven omgaan.  Of zelfs te kunnen blijven wonen waar de verslaafde op dat moment woont.

Waarom hebben mensen met NAH meer kans op verslaving?

Iedereen heeft manieren in zijn leven ontwikkeld hoe om te gaan met lastige onderwerpen: coping strategieën noemen we dat. Met zo’n coping strategie lukt het je om van de pijn weg te bewegen zonder dat je verslaafd gedrag ontwikkeld. Denk daarbij aan voorbeelden zoals dat altijd vervelende telefoongesprek met je moeder of die onaardige collega.  Het kost je brein energie – zogenaamde remkracht – om niet uit te vallen naar je collega’s of je moeder, maar echt aardig ben je ook niet. Om dat ‘nare’ gevoel te compenseren, eten we bijvoorbeeld een hele rol koekjes op of nemen we toch dat kroketje bij de lunch.  Maar dan is het vaak wel weer ok, kunnen we onszelf weer verdragen en gaan we verder met de dag.  Mensen met NAH hebben minder remkracht in hun brein en daardoor lukt het minder goed ‘alleen maar dat kroketje extra’ te eten. Het vervelende gevoel, de pijn is minder goed te onderdrukken, treedt dus vaker op, en blijft langer hangen. En dan is een rol koekjes niet meer genoeg.

Opbrengst:

  • In zijn algemeen raakt 90% van verslaafde mensen niet van hun verslaving af.
  • Je kan als professional heel veel bijdrage door te werken aan het beheersbaar maken en houden van de verslaving
  • Verslaving gaat niet alleen over middelengebruik maar ook over gokken, kopen, verzamelen, aandacht vragen.

[1] Marion is verpleegkundig adviseur verslaving en psychiatrie bij Interact Contour en docent bij Axon leertrajecten